بررسی تأثیر عملیات بیولوژیک بر روی شاخص‌های عملکردی مراتع (مطالعۀ موردی: مرتع نیاتک سیستان)

مطالعات ویژگی­های عملکردی لکه­های گیاهی مرتع در شناسایی معرف­های گیاهی مؤثر در سلامت مراتع مناطق خشک و نیمه­­خشک با بهبود بخشیدن شرایط سطح خاک و همچنین شناخت تأثیر عملیات­های اصلاحی مدیریتی و تغییرات شرایط طبیعی در سطح مرتع مؤثر است. بدین منظور در منطقۀ نیاتک سیستان نمونه­برداری در سطح چشم­انداز که دارای شرایط یکسان بوده و در آن برخی گونه‌های بومی مانند Alhagi camelorum  و Salsola rigida و 2 گونۀ Tamarix ramosissima و Haloxylon persicum از طریق بوته­کاری مستقر شده است، انتخاب گردید و اثر این قطعات گیاهی بر ویژگی­های عملکردی اکوسیستم مورد بررسی قرار گرفت. جهت نمونه­برداری 4 ترانسکت 150 متری مستقر شد و با استفاده از مدل ­LFA سه ویژگی پایداری، نفوذپذیری و چرخۀ عناصر با استفاده از 11 شاخص سطح خاک تعیین گردید. با توجه به نتایج ملاحظه گردید که 2 گونۀ کشت شده دارای عملکرد بالاتری نسبت به گونه­های بومی هستند و کلیۀ قطعات با میان قطعات از نظر آماری تفاوت معنی­داری دارند. در بین گونه­های بومی و مستقر شده گونۀ Tamarix ramosissima دارای ویژگی­های عملکردی بالاتری نسبت به سایر گونه­ها است. به­طور کلی با توجه به ویژگی­های عملکردی بالاتر در قطعات اکولوژیک کاشته شده، این قطعات به منظور انجام عملیات اصلاحی مراتع مشابه پیشنهاد می‌شود.